روغن گشنیز یکی از 20 روغنی است که در جهان مورد استفاده قرار می گیرد. در حال حاضر در پخت و پز به عنوان ادویه شناخته می شود و اثرات دارویی آن نیز به سرعت محبوبیت زیادی پیدا کرده است. روغن گشنیز به عنوان یک ماده ضد باکتری و ضد قارچ عمل می کند، درد را کاهش می دهد و می تواند به تسکین مشکلات شایع مربوط به معده، سیستم عصبی و پوست کمک کند. چرا وقتی روغن گشنیز به طور طبیعی می تواند به احیای سلامت و رفاه شما کمک کند، به دنبال راه حل های مصنوعی هستید؟ با ما همراه باشید تا بدانید چگونه روغن گشنیز باعث سلامتی بدن می شود.
گشنیز و روغن گشنیز چیست؟
گشنیز با نام علمی Coriandrum sativum گیاهی است که در بسیاری از نقاط جهان به ویژه اروپا و آسیا پرورش می یابد و به cilantro یا جعفری چینی نیز معروف است. از برگهای سبز گیاه به دلیل طعم و عطر بی نظیر آنها در پخت و پز استفاده می شود، در حالی که از دانه ها به عنوان ادویه استفاده می شود. ریشه گشنیز در برخی از دستور العمل های آسیایی نیز استفاده می شود. از دانه و برگ گشنیز، روغن گشنیز تحت فرایند تقطیر بخار بدست می آید. به روغن گشنیز، روغن cilantro نیز گفته می شود.
روغن گشنیز حاوی چه چیزی است؟
روغن گشنیز حاوی الکل هایی نظیر لینالول و ژرانیول، هیدروکربن هایی مانند لیمونن و میرسن، کتون و استر است. روغن گشنیز را می توان از بذر، ساقه، برگ یا ریشه گیاه استخراج کرد. با این وجود، ترکیبات روغن با توجه به این که از کدام قسمت گیاه استخراج شده، متفاوت است. روغنی که از دانه های گیاه حاصل می شود، ماده اصلی تشکیل دهنده آن لینالول است، در حالی که روغن حاصل از برگها اکثراً از آلدهیدها تشکیل شده است. ترکیب و عطر روغن دانه گشنیز نیز ممکن است با مرحله برداشت آن متفاوت باشد. روغن حاصل از دانه که در مراحل اولیه استخراج می شود، سرشار از لینالول است و معطر و طعم دهنده است. روغنهای حاصل از دانه ها در اواخر مرحله رشد حاوی آلدهیدهای بیشتری هستند که عطر و بوی کم تری دارد.
چگونه از روغن گشنیز استفاده می شود؟
روغن گشنیز اصل از بوی تند خاصی برخوردار است. روغن گشنیز ممکن است به روش های مختلفی استفاده شود، به صورت موضعی یا استنشاق. برای استنشاق، مقدار کمی روغن را در دیفیوزر تبخیر می کنند. بخارات ساطع شده به دلیل اثر معطر آنها که تأثیرات دارویی دارد، استنشاق می شوند. اما روغن گشنیز همچنین به عنوان روغن ماساژ برای کاربرد موضعی در مناطق زخم یا ملتهب بدن استفاده می شود. از این طریق، روغنها توسط بدن جذب شده و وارد گردش خون می شوند تا اثرات مفیدی را به همراه داشته باشند. همچنین ممکن است به عنوان ترکیبات لوسیون، مواد آرایشی یا شامپو استفاده شود.
خواص سلامتی روغن گشنیز:
روغن گشنیز هنگامی که به صورت بخار یا به عنوان بخشی از محصولات مراقبت از پوست استنشاق شود بر روی اصل آروماتراپی کار می کند. هنگامی که روی پوست ماساژ می یابد، اجزای آن به بدن جذب می شوند و نقش موثری در روند بهبودی بدن دارد. روغن گشنیز اثر ضد میکروبی در برابر باکتریهای رایج مانند استافیلوکوکوس، انتروکوکوس و لیستریا دارد. همچنین بوی بد دهان را که توسط باکتری ها تولید می شود را کاهش می دهند. مقوی دستگاه گوارش است و به کاهش نفخ، استفراغ و اسهال کمک می کند و باعث تسکین درد یا قولنج معده می شود.
اگر مشکلات شکمی روی سبک زندگی شما تأثیر می گذارد، می توانید کمی روغن گشنیز را بر روی شکم بمالید تا سوء هاضمه یا گرفتگی معده را تسکین دهد. همچنین دارای خاصیت آنتی اکسیدانی قدرتمندی است که با رادیکال های آزادی که در بدن ترشح می شود، مبارزه می کند تا از مظرات آن ها بر بدن جلوگیری کند. علاوه بر این، روغن گشنیز برای درد مفاصل مفید است. اگر درد عضلانی و مفاصل دارید، ممکن است گشنیز پاسخ مشکلات شما باشد. تنها کاری که باید انجام دهید این است که روغن گشنیز را به آرامی در مفاصل یا مناطق دردناک ماساژ دهید. دارای خاصیت ضد دیابت است و ماننند انسولین در بدن عمل می کند. اگر از آکنه صورت خسته شده اید، روغن گشنیز برای پوست و کاهش آکنه مفید است. اثرات آنتی اکسیدانی، ضد باکتریایی و ضد قارچی دارد که می تواند هرگونه برآمدگی را پاک کرده و پوست شما را ترمیم کند.
از سایر خواص روغن گشنیز اینکه سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند، باعث افزایش میل جنسی می شود، اضطراب و استرس را کاهش می دهد، باعث افزایش اشتها می شود و برای کسانی که میل به غذا ندارند، ممکن است روغن گشنیز یک راه حل ساده و طبیعی باشد.
منابع:
1- روغن گشنیز: استفاده ها و خواص
2- روغن دانه گشنیز، روغن برگ گشنیز